Świątynia Apollina Epikuriosa w Bassai

Jeszcze trochę wiadomości o samej świątyni: Lud Phigaleia założył sanktuarium ku czci Apollina na nagich skałach powyżej 1100 m npm. Obecna świątynia nie jest pierwszą, która powstała na tym miejscu. Najwcześniejsze ślady pochodzą z 7 w przed naszą erą, odnaleziono też ślady dwukrotnych przebudowań. Wiele cech architektonicznych z tych dwóch faz przetrwało: w tym duży terakota Akroterion z ozdobnych dekoracji ,malowane płytki dachowej i antefixes. Klasyczna świątynia została podniesiona na skale, na specjalnie wybudowanym tarasie. Podobnie jak kilka innych świątyń w Arkadii, jest zorientowany wschód-zachód, zamiast zwykłej północ-południe, prawdopodobnie z powodu miejscowej tradycji. Budynek jest z miejscowego szarego wapienia, a części dachu, stolic Celli i dekoracji rzeźbiarskiej z marmuru. Jest to jedyna znana świątynia starożytności, w której połączono trzy porządki architektoniczne. Zewnętrzna część świątyni miała cechy doryckie, wewnętrzna jońskie, a po środku celli znajdowała się pojedyncza kolumna koryncka - pierwsza w Grecji. Świątynia ma sześć kolumn na krótszych bokach i piętnaście na dłuższych bokach, zamiast zwykłego wskaźnika w tym okresie 6:13, co dało jej charakterystyczny wydłużony kształt. Wewnątrz budowli oryginalny układ Cella głównego pomieszczenia mieszkalnego Apollina i Adyton. Głównym elementem dekoracyjnym świątyni był marmurowy fryz wspierany na jońskich półkolumnach i Cella. Ten fryz miał trzydzieści jeden metrów długości i składała się z dwudziestu trzech płyt marmurowych, z których dwanaście przedstawiało bitwy między Grekami i Amazonkami i pozostałe jedenaście pokazywało bitwy między Lapici i centaurami. Kompozycja fryzu była bardzo niejednolita. W niektórych jego fragmentach widać nagromadzenie postaci, w innych dużo pustego tła. Fryz mógł być dziełem Paionios, który wykonał również słynny posąg Nike w Olimpii. Został odkryty w 1812 roku i sprzedany do British Museum w 1815 roku. SIC!!! Pod czas badań znaleziono w wierzchniej warstwie gleby wokół świątyni liczne wota z okresu około 650 pne. Są to wazony z terakoty i metalowe figurki, figurki ludzi i zwierząt, biżuterię, pudełka ze skorupy żółwia i wiele broni, zarówno prawdziwe (wykonanej z żelaza) i wotum (z brązu).Ofiara broni może wskazywać, że w pierwszych latach sanktuarium Apollo był czczony przede wszystkim jako bóg wojny. Edward Dodwell: Views in Greece, London 1821, p. 115 (scan) Perła pod namiotem. Z zapomnienia wydobył ją francuski archeolog J. Bocher w 1795r. Do tego czasu odwiedzali ją tylko pasterze i kozy. Poważne prace badawcze i zabezpieczające przeprowadzono dopiero 1975 roku. Jak je kiedyś skończą – obiecują zdjąć namiot. Bilet ok. 2/3euro. Darmowe dni zwiedzania: 06 marca 05 czerwca (Międzynarodowy Dzień Enviroment) 18 kwietnia (Międzynarodowy Dzień Zabytków) 18 maja (Międzynarodowy Dzień Muzeów) W ostatni weekend września (Dni Dziedzictwa Europejskiego) Współrzędne GPS (stopnie): 37° 49.3681' N, 21° 55.7227' E W okolicy na najwyższym szczycie 1230m n pm - Mt. Kotilion, na północny-wschód od świątyni Apolla Epikourios znajdują się jeszcze dwie świątynie: Afrodyty i Artemidy Orthasia [nie byłam tam]

  PRZEJDŹ NA FORUM